Հայերեն

«Ք» տառի ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Տառ խմբագրել

Ք 1 խմբագրել

Ք, ք

  1. հայերեն այբուբենի 36-րդ տառը, մեսրոպյան այբուբենի վերջին գիրն ու քսանիններորդ բաղաձայնը, անունը՝ քե
  2. (լեզվբ․) ետնալեզվային շնչեղ խուլ բարդ հնչյուն, որ հնչվում է ինչպես միասին արտասանված կհ
  3. իբրև թվանշան նշանակում է 9000, 9000-րդ
  4. (մինչհ․) տարեթվեր նշանակելիս գործ էր ածվում Քրիստոս բառի փոխարեն. գրվում էր մեծատառով և միջակետով ◆ Չորրորդ դարում ՆՔ (նախքան Քրիստոս)
  5. (հնց․) թվաբանության մեջ երբեմն գործ էր ածվում անհայտ թիվը նշանակելու համար՝ համապատասխանեվրոպական x-ին
  6. (լեզվբ․) հայերենի այբուբենի երեսունվեցերորդ տառը, արդի գրական հայերենում՝ ետնալեզվային շնչեղ խուլ բարդ պայթական բաղաձայն հնչույթի գրային նշանը․ բաղադրիչներն են՝ կ ևհ

Տեխնիկական տվյալներ խմբագրել

  • Unicode՝ U + 0554(փոքրատառ՝ U + 0584)
  • Նախորդ՝ Փ
  • Հաջորդ՝ Եվ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (հնց․) հոգնակերտ մասնիկ, որով գրաբարում կազմվում էին հոգնակիուղղականև գործիական հոլովները, ◆ Գործ, գործքով
  2. արդի հայերենում գոյականակերտ ածանց ◆ Բերք, խելք։

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։