Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•դա•մոր•դի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (հնց․) (նորբ․) մարդ, մարդ արարած ◆ Տանջված ու որբ ադամորդուն ասում եմ ես՝ մնաս բարով։ (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. մարդ, մահկանացու, ասուն, ադամ, ադամածին, ադամածնունդ, հոգևոր, մահավոր, մարմնավոր, երկրավոր, հողածին, երկրածին, հեղաստեղծ, հողեղեն, կանանցածին, դեմետրածին, կավաստեղծ, կավակող, (ժղ․)՝ հումկաթնակեր, հացակեր, երկոտանի, մարդ արարած, մեղաց որդի, լո (գվռ․)

Արտահայտություններ խմբագրել


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։