Հայերեն դարձվածք

  1. (բրբ․) խոսք լսող, խոնարհ ◆ Ականջն ի խոսք՝ կը լսեր պապուն ու մամուն, հոխպըրտոց ու քեռեստանուն։ Դավիթ ձուկ կը բռնե։

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։