Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ղար•տել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղարտ + -ել

Բայ

  1. փչացնել, վնասել, եղծել ◆ Դարերի հոսանքը այստեղ ոչինչ չէր աղարտել, միայն կերպարանափոխել էր։ (Րաֆֆի)
  2. աղավաղել, խեղաթյուրել
  3. աղտոտել, կեղտոտել
  4. (փխբ․) արատավորել, վարկաբեկել ◆ Նա այդ նպատակին հասնելու համար աղարտեց և հայրենասեր Վասակ իշխանի համբավը։ (Մուրացան)
  5. աղոտացնել, խաթարել ◆ Փնտրում էր մոր դեմքը, որ տարիները բնավ չէին աղարտել նրա հիշողության մեջ։ Ստեփան Զորյան
  6. (հին) արհամարհել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. կեղտոտել, աղտոտել, աղտեղել, աղբոտել, (գվռ․)՝ աճռել, աճռթել, աճռկել, աճռտել, աճռտկել, լաոտել, լղոզել, լոպոկել, լոպոկոնել, շպշկել, շպկորել, հարամել, հտքել, մանոտել, մնտռել, մուռտառել
  2. արատավորել, ապականել, պղծել, արատել (հնց․)
  3. խողաթյուրել, կեղծել, աղավաղել, նենգել, նենգափոխել, եղծել, խարդախել, աղճատել, այլափոխել, թյուրել, (գվռ․)՝ ծեքել, կամռկորել, ձախլել, թարսել
  4. փչացնել, խափանել, խաթարել, աղճատել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել