Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղի

վանկեր՝ ա•ղի 

աղի1 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղ +

  1. Կաղապար:խոհ․ մթերքում չափից ավելի աղի քանակ

Ածական խմբագրել

  1. հարկ եղածից ավելի աղ պարունակող ◆ Աղի ջուր խմող մարդու նման, որքան խմում էի, այնքան ավելի սաստկանում էր ծարավս։ (Րաֆֆի)
  2. աղահամ տվող, աղին հատուկ համ ունեցող
  3. աղ պարունակող ◆ Ալիքները գոռալով դիպչում էին ափի ժայռին ու փշրվում՝ չորս կողմը զարկելով աղի ջրի փրփրուն ցայտերը։ Հովհաննես Թումանյան
  4. (փխբ․) (հնց․) դուրեկան, գրավիչ
  5. (նորբ․) (բնստ․) ծանր, վշտալի, դառն, դառնաղի ◆ Բարձրանում է նրանց սրտից տարիների մաղձը աղի: Եղիշե Չարենց
  6. (խոհր․) մթերքում չափից ավելի աղի քանակ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղալի, աղալիր, աղալից, աղոտ, աղաշատ, (հնց․)՝ աղտաղտ, աղտաղտին, աղտաղտուկ, (ժղ․)՝ շոռ, ծրծում (չափազանց)
  2. տե՛ս աղիողորմ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. աղին ու անալին իրարից չջոկել – շատ անփորձ՝ տհաս լինել
  2. աղի արտասուք, աղի արցունք - սրտամորմոք՝ աղեկտուր լաց ◆ Ուր մի ժպիտը ծաղկում է միայն հարյուրավորի աղի արցունքից: Հովհաննես Հովհաննիսյան
  3. աղի արտասուք՝ արցունք թափել - աղեկտուր լալ, սրտամորմոք լալ ◆ Ինչու՞ ես էդպես աղի արցունք թափում, լաց լինում։ Հովհաննես Թումանյան
  4. աղին ու անալին (ալանին) տեսնել - փորձել աղի ու անալի լինելը
  5. մեկի հացի աղին ու անալին (ալանին) տեսնել - մեկի տան հացը կտրել՝ հաց ուտել ◆ Հազար տարվա գլուխ մի անգամ էդպես մարդ մտնի մեր տուն, մեր հացի աղին ու անալին չտեսնի՞: (Քրիստափոր Թափալցյան)
  6. աղի լեղի - շատ աղի և դառնահամ
  7. աղի գնալ - գործի ծանրությունը՝ դժվարությունը դեռ չզգալ, չիմանալ ◆ Տղան ասում է․ «Կերթամ Բագու, փող կը դատեմ, մարդ կդառնամ», — Էյ որդի, հլա դու աղի ես գնում։ Սահակ Ամատունի
  8. աղի ծիծ - հղի կնոջ կաթը, որով սնվում է ծծկեր երեխան
  9. Կարին՝ աղի ծիծ կերած - շատ նիհար, հիվանդոտ
  10. աղի ծլանք, ծլուլ, ձուլ
  11. Արարատյան, Նոր Ջուղա՝ աղի կիր
  12. Ղարաբաղ՝ աղի կրկեր
  13. աղի մուր
  14. աղի մուրաքար - չափազանց աղի
  15. աղի մո՞ւկ ես կերել - այդպես են ասում հաճախակի ջուր խմողին
  16. աղի չորթան - տե՛ս աղի ծլանք
  17. աղուն աղի կըսեն, ալնուն՝ ալնի - ամեն ինչ իր անունով են կոչում
  18. Արարատյան, Պոլիս, Մուշ, Ջավախք՝ աղի-լեղի -
    1. շատ աղի ու դառնահամ
    2. Պարտիզակ, Ջավախք՝ խիստ վշտալի, դառն, ծանր ◆ Սահակը (սկսեց) իր սև կյանքի աղի-լեղի պատմությունը։ (Ջավախեցի)

աղի2 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։ Կա՞պ ունի հնդեվրոպական * el- «ծռել, թեքել» արմատի հետ՝ * oliiā > աղի, -եաց. հմմտ. լիտվերեն laja «հովիտ, գոգավորություն», այլև՝ * li-t > գոթերեն lious «մարմնի անդամ, ծռվածք, ծոց»։

Գոյական խմբագրել

  1. (հին) նվագարանի լար ◆ Ես ուզեցի քնարով մի… Սիրող էակ ճանչել զանի, Ըստ իմ քմաց լարել աղի: Պետրոս Դուրյան
  2. աղիք ◆ Ստամոքսի մեջ ընկած սուր օտար մարմինը կարող է ծակել ստամոքսի կամ աղիի պատը։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղիք, քաղիրթ (հին), (գվռ․)՝ մաճիկ, թրքաման (գռհկ․)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։