Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղիւսաշէն

վանկեր՝ աղ•յու•սա•շեն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղյուս + ա + շեն

Ածական

  1. աղյուսով շինված` կառուցված, աղյուսով շարված, աղյուսակերտ ◆ Վերջապես նա հասավ խուլ ու խավար անտառի մեջ կանգնած հնադարյան մի աղյուսաշեն տան։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղյուսակերտ, աղյուսաշար, աղյուսավոր, աղյուսե, աղյուսյա

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել