Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղօթկեր

վանկեր՝ ա•ղոթ•կեր

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղոթք անող, աղոթող, աղոթել սիրող ◆ Իվան… աղոթկեր՝ մահվան կը սպասե։ (Միսաք Մեծարենց)
աղոթքային, աղաչական ◆ Զայն թող օծե իր աչքին արտոսրներովն աղոթկեր: (Դանիել Վարուժան)

աղոթավոր, աղոթական, աղոթարար, աղոթիչ, աղոթահայց, (հզվդ․)՝ աղոթակիր, աղոթակեր, աղոթարկու, աղոթավոր, աղաչավոր (հնց․)
աղոթքային, աղոթական, աղոթակեր

Բաղադրյալ բառեր
աղոթկերություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։