աղոթող
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ղո•թող
- Պոլիս, Կարին, Մուշ՝
- աղոթքի միջոցով բժշկություն անող ◆ Երեխային աչք են տվել, տեր աղոթողին, որ աղոթե։ ՄԼԽ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։