աղունակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁuˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղունակ
վանկեր՝ ա•ղու•նակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Ղարաբաղ՝ աղավնի բառի փաղաքշականը և նվազականը ◆ Ի՛մ ընկերներ, աղունակներ, երկնքի տակ թռչող հավքե՛ր, թռե՛ք եկե՛ք ամեն կողմից։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեր ցավը նրա երկու թխլիկ ու փափլիկ աղունակի ձագերն են։ (Պերճ Պռոշյան)
- (փխբ․) կոչական բառ առաջին դեմքի «ս» հոդով՝ սիրելիս նշանակությամբ, աղավնյակ ◆ Իսկ սերս գլխիդ ամեն ժամանակ, թող լինի պաշտպան քեզ, իմ աղունակ։ (Շերամ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- աղավնի, աղունիկ, հավփալ (վայրի), աղավնյակ, աղավնաձագ, (բրբ․)՝ դոխ, դոկդոկ (ձագը)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղունակ(ը) | աղունակներ(ը) |
| Սեռ. | աղունակի | աղունակների |
| Տր. | աղունակի(ն) | աղունակների(ն) |
| Հայց. | աղունակ(ը) | աղունակներ(ը) |
| Բաց. | աղունակից | աղունակներից |
| Գործ. | աղունակով | աղունակներով |
| Ներգ. | աղունակում | աղունակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։