անդրանիկ

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [andranik]

վանկեր՝ անդ•րա•նիկ 

Ստուգաբանություն

Առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական ant(i)ro-, ant(i)-` «առջև, դիմաց» նախաձևից՝ -անիկ բաղադրյալ վերջածանցով։ Համեմատել լատիներեն anterior` «առաջին, առաջնային, անդրանիկ» (ըստ Բուգգեի, որ վերականգնում է antero- կամ antro- նախաձև)։

Ածական

1. առաջին (որդիներից)◆ Հոր անդրանիկը լինելով, նա փոխարինում է և՛ տղայի, և՛ աղջկա։ (Րաֆֆի)
2. միակ (որդի) (հնց․) ◆ Դա իմ անդրանիկ սերն էր։ (Նար-Դոս)
3. առաջին (իր տեսակի կամ կարգի մեջ) (փխբ․)

Հոմանիշներ

1. առաջնեկ, առջինեկ
2. անդրանկածին, անդրանկածնունդ, անդրանկորդի, սկզբնածին, նախածին, նախծին, առաջածին, առաջնածին, կանխածին, կանխածնունդ (հզվդ․)
3. ավագ, մեծ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ the first գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ перворождённый (ru) ‎(pervoroždjónnyj), первый (ru) ‎(pervyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։