Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•զուսպ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. չզսպվող, հախուռն ◆ Անզուսպ կատաղությունը տիրեց դժբախտ որդուն։ (Րաֆֆի) ◆ Եվ թարթիչներից նրա կախվեցին անզուսպ արցունքի երկու այրող շիթ։ (Ավետիք Իսահակյան)

Մակբայ

  1. հախուռն կերպով ◆ Նա խմում էր անզուսպ և անընդհատ, թեև չէր հարբում։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել