անձավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈd͡zɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ձավ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * ang՛hewā- (որպես «նեղ տարածություն»)՝ * ang՛h- «նեղ, նեղացնել» արմատից. հմմտ. հայերեն անձուկ, հին վերին գերմաներեն angi «նեղ, անձուկ», միջին կիմրերեն einggaw «զետեղված լինել, պարունակվել»։
Գոյական
- լեռնային զանգվածի կամ գետնի մեջ գտվող խոռոչ` դատարկ տարածություն` արտաքին բացվածքով
- քարանձավ
- այր
Հոմանիշներ խմբագրել
- քարայր
- քարածեփ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։