անձրևահեղեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnd͡zɾɛvɑhɛˈʁɛʁ]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- վարար, հորդ անձրև ◆ Երբ Սանասարը նետահարումով սպանում է նրան, անձրևահեղեղ է տեղում, կայծակ-փայլակ է շամփրում, դղրդում է աշխարհը, ապա արևի լույս ցայտում։ (Սովետական Հայաստան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։