Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մար

Ստուգաբանություն խմբագրել

չհանգցրած, չմարած
անմարելի, չհանգող
(փխբ․) Չմարող, չմոացվող, մշտապես պահպանվող՝ մնացող ◆ Եվ վաղվա անմար հավատով լցված՝ երգում է քնարըն իմ պղնձաձույլ։ Եղիշե Չարենց

անմարելի, անհանգչելի, անշեջ, անշիջանելի, անշիջական, մշտավառ, մշտաբորբ, մշտաբորբոք, մշտնջենավառ, հավերժավառ, հարակեզ (չմարած, չմարող)
աննվաղ
անմոռանալի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։