Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•շը•շուկ

Ստուգաբանություն խմբագրել

շշուկ չհանող, առանց շշուկի անձայն, անաղմուկ, լուռ ◆ Նստեց գլխահակ, լուռ ու անշշուկ: (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) խաղաղ, անաղմուկ ◆ Ոստիկանին անշուք ու անշշուկ կյանքը կը պատմեմ անոնց։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ noiselessly գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тихий (ru) ‎(tixij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։