Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պ(ը)•սակ

Ստուգաբանություն խմբագրել

(հնց․) չպսակված, չամուսնացած ◆ Այդ անպսակ և ապօրինի հաղորդաքցությունից ունենում է երկու զավակ։ (Ակսել Բակունց)
(բսբ․) ծաղկապսակ չունեցող ◆ Նանին… զարմացավ, որ հասակ առած աղջիկն անպսակ է դեռ, երեխա չունի։ (Ակսել Բակունց)
տե՛ս անպսակաթերթ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ невенчанный (ru) ‎(nevenčannyj), неженатый (ru) ‎(neženatyj), незамужняя (ru) ‎(nezamužnjaja), без венчика (ru) ‎(bez venčika) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։