Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnd͡ʒɑtmɑn ˈɡit͡s]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) կետադրության նշան [-], որ գործածվում է առանձին կամ ստորակետով հանդերձ [,-]. դրվում է զրույց պատասխանող հատվածների մեջ, նոր խոսք արտահայտող նոր տողի սկզբում կամ հեղինակի խոսքի և ուրիշի ուղղակի խոսքի միջև (ինչպես և երկարաշունչ պարբերությունների մեջ գլխավոր նախադասությունը անջատելու նպատակով)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բաժանման նշան
  2. տաշ
  3. գիծ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։