անսեթևեթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnsɛtʰɛˈvɛtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•սե•թե•վեթ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- առանց սեթևեթանքի, առանց կոտորվելու ◆ Անշուշտ, - վրա բերեց Շահյանը՝ հափշտակված այդ գեղեցիկ կնոջ անսեթևեթ վարմունքից։ (Նար-Դոս)
- անպաճույճ, պարզ ◆ Հիշողությանս մեջ դեռ թարմ է այդ քառածալ նամակը, Վարուժանի անսեթևեթ ձեռագիրը՝ գրված սև թանաքով։ Գուրգեն Մահարի
- առանց ավելորդ զարդարանքի, առանց պաճուճանքի
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։