արթուն
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɑɾˈtʰun]
Արտասանություն
ՄՀԱ: [artun]
վանկեր՝ ար•թուն
- չքնած, զարթուն
- ուշադիր, աչալուրջ, զգաստ (փխբ․)
- աշխույժ, եռանդուն (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- զարթուն, անքուն, արթմնի, աչքը բաց,
- ուշադիր, աչալուրջ, զգաստ, զգոն, արթնամիտ, ուշիմ, ակահ, հսկուն, զվարթուն, ականջը կախ (հնց․) (բրբ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
արթուն կենալ – տե՛ս հսկել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։