արշավել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾʃɑˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•շա•վել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- արագորեն վազել, սրընթաց գնալ
- պատերազմով հարձակվել, ռազմական գործողություններ սկսել մի երկրի դեմ
- արագ ընթացքով հարձակվել, գրոհել ◆ Շուրջը մարդիկ հավաքեց ու վրեժով աններում կռվի ելավ ահավոր ու արշավեց սրընթաց։ Եղիշե Չարենց
- պայքարի ելնել, հետապնդել, գրոհել ◆ Անգլիական գաղութարարները, տեղական ռեակցիայի հետ ընդհանուր ճակատ կազմած, արշավեցին դեմոկրատիայի վրա։ (Գարեգին Սևունց)
- ներխուժել, ասպատակել
- (հնց․) վրա տալ
Հոմանիշներ խմբագրել
- վարգել, վազել, սուրալ, սլանալ, դափրել, արշավանել (հնց․)
- հարձակվել, պատերազմել
- տե՛ս ասպատակել
- տե՛ս վազել
- տե՛ս ձիավարել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |