արքենի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾkʰɛˈni]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•քե•նի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- արքայական ◆ Խոսի՛ր, պատմի՛ր, քեզ ո՞վ նետահարեց Արա, Անարգելով իմ կամքը, իմ հրամանը արքենի։ ՆՉ
- (գվռ․) հաղթանդամ, առնական ◆ Տըվավ ճոխ տանձը խարտյաշ տըղու մը ձեռքն արքենի։ (Դանիել Վարուժան)
- (փխբ․) փառահեղ, արքայավայել ◆ Արքենի հասակով, բարակամեշք աղջիկ մըն էր Տալիլան և իր հրապույրներուն դիտակցությունը ուներ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս արքայական
- տե՛ս արքունական
- տե՛ս փառահեղ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն