արևավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾɛvɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•ե•վա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- արևոտ, պայծառ, արևով լի ◆ Ես սիրում եմ ամառն ու շոգն արևավոր: Հովհաննես Շիրազ ◆ Ծնվեց մի մանուկ արևավոր: Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս արևավոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն