արևպտոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րև•պը•տոց
- Մուշ, Վան, Տարենտե՝ արևմուտք ◆ դավիթ զարկեց գնաց, արևպտոց դիեն ֆթլավ էկավ մայրամուտ, արևը մայր մտնելու ժամանակը ◆ աշնան իրիկուն է, ◆ արևպտոց
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։