բաժանարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑʒɑnɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ժա•նա•րար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- բաժանող, բաժանություն կատարող
- սահմանազատող, բաժանող, անջատող
- (մաթ․) այն թիվը, որի վրա բաժանում են բաժանելին ◆ Բաժանման սահմանումի համաձայն քանորդի և բաժանարարի արտադրյալը պետք է տա բաժանելին։
Հոմանիշներ խմբագրել
- բաժանիչ, զատարար, զատիչ, անջատարար (սահմանազատող, բաժանող)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։