բաղնիս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑʁˈnis]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բաղ•նիս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տե՛ս բաղնիք ◆ Գուցե ճշմարիտ էին նրանք, որոնք իբր թե բաղնիսի ավազանների մեջ տեսել էին կանաչ գորտեր։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- Թբիլիսի՝ (փխբ․) բաղնիսի բոխչա - թաքցրած խայտառակությունների հավաքածու (Գ․ Սունդուկյանի գրվածքի անունը) ◆ Ուզո՞ւմ իս քու բաղնիսի բոխչեն էլ բաց անեմ ու դիփ մետի էրեսիտ ասիմ քու գուրծիրը։ (Գարեգին Սևունց)
- Սեբաստիա՝ բաղնեստանը խորաթվել - որևէ գաղտնիք՝ եղելություն ընդհանուրի խոսակցության՝ բամբասանքի նյութ դառնալ
- Սեբաստիա՝ բաղնեց դուռ - շատ մուտք ու ելք ունեցող դուռ
- Մալաթիա, Սեբաստիա՝ բաղնեց դուռը կավ ծախող - կնամարդի, անճարակ տղամարդ, առնական ոգուց զուրկ
- Եվդոկիա՝ բաղնեց տիրացու - լավ ձայն չունեցող (վատ երգիչներին տրվող հեգնական անուն)
- Թբիլիսի՝ բաղնիսեն նոր է դուրս եկել - շուտ բարկացող, դյուրագրգիռ է
- Խարբերդ, Սեբաստիա՝ բաղնիք մտնողը պիտի քրտնի - որևէ գործ ձեռնարկողը դժվարությունների, նեղությունների կհանդիպի
- Սեբաստիա՝ բաղնիք փախիլ - համերաշխությունից խույս տալ, ուխտադրուժ լինել ◆ Նեյինք, մեջերնուս բաղնիք փախնողը վեո՞վ պիտի ըլլա։ (Կարապետ Գաբիկյան)
- Պոլիս՝ բաղնիքին թասը կորսվեցավ - իրարանցում, խառնաշփոթություն տիրեց
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։