բանակել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑˈkɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•նա•կել
Ստուգաբանություն խմբագրել
գիշերե
Բայ
- բանակը տեղավորվել, իջևանել՝ գշերելու, հանգստանալու համար ◆ Անտառներում բանակել էին նոր ժամանած զորամասեր։ Սերո Խանզադյան
- դիրք գրավել, ճակատ կազմել՝ կռվելու համար
Հոմանիշներ խմբագրել
- ճամբարել, բանակ դնել, բանակ զարկել, բանակ խփել, բանակ տալ (ժամանակավորապես զորքը դադար առնել, կայանել)
- տե՛ս դիրքավորվել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։