բառ
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: []
- ՄՀԱ՝ [bɑr]
վանկեր՝ բառ
բառ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- լեզվի միավոր, հնչյուն կամ հնչյունախումբ, որ ունի իմաստ և ինքնուրույն գործածություն ◆ Նրա շուրթին, պաղ, կարկամած, ասես մեռած ժամանակ սառել էին երկու բառ «Ա՜խ, Թամար»։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ինձ համար մի բառն էլ, մի ամենաթեթև ակնարկն էլ բավական էր։ (Նար-Դոս)
- նախադասություն, խոսք ◆ Մի՛ վախեցիր, ինչո՞ւ ես վախենում… ամոթ չի՞… բայց նա իմ բառերը չէր լսում։ Հովհաննես Թումանյան
- (բրբ․) երգելու կերպը, եղանակավորումը ◆ Երբ խալխի քեֆերին անուշ տաղերս ասի՝ Ամառվա մրգերի նման անուշ է քո բառը ասին։ Եղիշե Չարենց
- աննշանակ, անհասկանլի խոսք, բառերի կույտ (հգն.)
- Կաղապար:հգն ոչ իրական, իրականության չհամապատասխանող խոսք, պնդում, խոստում (ի հակադրություն գործի) ◆ Բառեր, ինչքան ուզեք, իսկ արդյունք չկա։
- Ղարաբաղ՝ խոսք, զրույց ◆ Վարդապետին ասին՝ «Որդիդ մեռնի»․․․ Ասաց․— Ես որդի չունեմ, համա բառդ բառ չի։ ◆ Ընդոր բառը շատ քաղցր է։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ խմբագրել
խոսք, բան, առասություն (հնց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
- բառն անուշ - խոսքը կամ երգածը հաճելի, դուրեկան ◆ Ժամը դու ու Սեփանն ասեք, ձեր բառը անուշ ա։ Սահակ Ամատունի
- բառը կակուղ, կոշտ - խոսքով՝ վերաբերմունքով փափուկ՝ մեղմ (կոշտ ու կոպիտ)
- բառի լայն իմաստով - բառի ամենաընդարձակ առումով, կատարելապես, լիակատար, կատարյալ, իսկական, լիովին ◆ Անժելն առաքինի էր բառի լայն իմաստով, ոչ մի կին այս աշխարհում այնքան հավատարիմ չէր եղել դեպի իր ամուսինը, որքան Անժելը։ (Վահան Թոթովենց)
- բառի նեղ առումով - բառի մասնավոր, սահմանափակ իմաստով
- բառ փոխանակել - զրուցել, խոսակցել, քիչ խոսել ◆ Նա այլևս ոչ ոքի հետ որևէ բառ չփոխանակեց։ Անահիտ Սեկոյան
- բառակեսից հասկանալ - խոսքի կեսից հասկանալ խոսողի միտքը, ցանկությունը, խոսողին հասկանալ դեռ խոսքը չվերջացրած
- բառային կազմ - լեզվի ունեցած բառերի ամբողջությունը, բառապաշար, բառագանձ (լեզվբ․)
- բառային հիմնական ֆոնդ - նույնն է` հիմնական բառաֆոնդ (լեզվբ․)
- բառ առ բառ -
- բառացի ճշտությամբ, առանց որևէ բառ փոխելու ◆ Դա բառ առ բառ նույն խոսքերն են։ (Շիրվանզադե)
- ընդհատ-ընդհատ, հատ-հատ, յուրաքանչյուր բառն առանձին
- մանրամասնորեն
- բառերը կուլ տալ - բառերը լրիվ չարտասանել, որոշ բառեր բաց թողնել
- բառիս բուն իմաստով, նշանակությամբ - նույնն է բառի լայն իմաստով ◆ Բառիս բուն նշանակությամբ նա լրացնում էր հորն ու մորը, և, կարծես մխիթարվում էր նրանց արտասուքով։ (Նար-Դոս)
| Թարգմանություններ | |
բառ2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Մալաթիա՝ բեռ, ծանրություն ◆ Ոչխարի դմակը իրեն բառն է։ Արշակ Ալպոյաճյան
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
բառ3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Պապեն՝ քրդական կոշտ կարպետ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
բառ4 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տե՛ս փառ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։