Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ռաչ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. խոշոր եղջյուրավոր անասունների բառաչելու ձայնը, գոռոցը ◆ Եվ տավարի ամեն մի բառաչը ցավ էր ազդում Պետու սրտին։ (Ակսել Բակունց)
  2. տե՛ս մայուն ◆ Նրան թվում էր, թե լսում է սպիտակադունչ այծյամի բառաչը։ Սերո Խանզադյան
  3. սաստիկ ցավից, զայրույթից և այլն մարդու արձակած ուժգին աղաղակ (փխբ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. բառաչյուն, բառաչոց, բառաչմունք, բռբռոց, բառաչում, բառանչ, բառանչյուն, բառանչոց, մայոց, մայուն, մկկոց, մկմկոց (գառ, ուլ, ոչխար), բաչյուն, բնչյուն, բչյուն, պոռոչյուն (կովի բառաչելու ձայն)
  2. տե՛ս մայուն

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. կովի բառաչ

Աղբյուրներ խմբագրել