բարձրօձիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɔˈd͡zikʰ]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- բարձր օձիք ունեցող ◆ Մի լուսանկարում նա ֆլանելե սպորտային կոստյումով էր, մեկ ուրիշում` բարձրօձիք ֆրակով։ Ստեփան Մալխասյանց
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։