Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɔɾb ɡunɑˈtʰɑpʰ]

վանկեր՝ բորբ-գու•նա•թափ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) բորբ, բայց գունաթափ ◆ Տոթը մեղմանում էր, բայց հիվանդասենյակը կարծես դեռ շնչահեղձ էր լինում` խեղդված բորբ-գունաթափ կարմրով։ Հ. Մովսիսյան

Աղբյուրներ

խմբագրել