գայլխեղդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑjlˈχɛʁd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գայլ•խեղդ
Կազմություն խմբագրել
Արմատ՝ գայլ, արմատ՝ խեղդ:
Գոյական
- հովվական մեծ և ուժեղ շուն, գամփռ ◆ Վիզը հաստ, բրդոտ, ոտքերը հզոր մի իսկական գայլխեղդ էր դա։ (Վախթանգ Անանյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս գամփռ
Ածական
- գայլ խեղդող, գայլախեղդ ◆ Հովիվը հազիվ է կարողանում... իջեցնել յուր վեց գայլխեղդ գամփռների կատաղությունը։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։