գիշեր
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: [gisher]
վանկեր՝ գի* շեր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ * ueikeros- (՞) կամ * ueiskheros-՝ * uekeros (* uesperos-) ձևից. հմմտ. հունարեն έσπερος, լատիներեն vesper, հին իռլանդերեն feskor, լատվիերեն vakars, հին սլավոներեն vecer «երեկո»։
Գոյական
- օրվա մի մասը՝ մայրամուտից մինչև լուսաբաց
- խավար, մռայլություն, տխրություն (փխբ․)
- խիստ սև ու փայլուն սաթ
- կյանքի մայրամուտ, զառամություն (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ցայգ
- խավար, մթություն
- խավարակ (առաջին ժամը)
- աղջամուղջ (երկրորդ ժամը)
- մթացյալ (երրորդ ժամը)
- շաղավոտ (չորրորդ ժամը)
- կամավոտ (հինգերորդ ժամը)
- բավական (վեցերորդ ժամը)
- խոթացյալ (յոթերորդ ժամը)
- գիզակ (ութերորդ ժամը)
Արտահայտություններ խմբագրել
- գիշեր բարի ― գիշերվա ողջույն
- գիշերը ընկնել ― 1. գիշեր դառնալ։ 2. դժբախտանալ (փխբ․)
- գիշերն ի բուն ― ամբողջ գիշերը
- գիշերը կոխել ― մութը վրա հասնել, գիշերանալ
- գիշերվա լուսատու, ջահ ― լուսին
- գիշերը լուսացնել ― մի տեղ մնալ մինչև լուսանալը
- գիշերը պատռել, գալ, ընկնել, իջնել, կոխել, հասնել, չոգել, վրա հասնել ― 1. մութն ընկնել, պատել։ 2. դժբախտություն, մեծ վիշտ, անհաջողություն լինել
- գիշերը ցերեկ անել, դարձնել ― աշխատել
- ամեն գիշեր ունի առավոտ, լուսաբաց
- աստծու գիշեր-
- բարդուղիմեոսյան գիշեր
- գիշերը լույս ունի
- գիշերը կես լինել
| Թարգմանություններ | |
Ածական
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։