գլուխ տալ
Հայերեն դարձվածք
- (գլխով) բարևել, ողջունել (և խոնարհվել) ◆ Եվ այդ ժամանակ մոտեցավ նրան /Ու գլուխ տվեց ծեր Իբադուլլան։ / Խոր գլուխ տվեց Իբադուլան ծեր։ ՀՀայր ◆ Ինչի՞ բարև։ Ինքը չորս որբ է պահում...: Իրեն պիտի գլուխ տան: ◆ «Ուրեմը տյու մըտկըմըտ տրել ես՝ թաքավըեր տյառնաս, մըենք էլ կլյոխ տանք»:
- հագնանք, ակնածանք արտահայտել ◆ Ամեն տեղ նրան գլուխ են տալիս, ամեն տեղ մեծարում են։ (Մուրացան) ◆ «Ահա հայ վարժուհին իր նվիրական պաշտոնում. գլուխ տանք օրիորդին»։
- նվաստանալով խոնարհվել, ենթարկվել ◆ Բավական է բյուրոկրատին / Խոնհարաբար գլուխ տանք: (Շերամ) ◆ Նոքա գըլուխ չըտվեցին բռնության, / Չըծախեցին նոքա խիղճը և ամոթ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Էն չախը այն ժամանակ դիփունքը քիզ գլուխ կու տեին, կու մեձրեին, պատիվ կու տեին ու մեկս մեկու գլո՛ւխ կու կոտրեին, վուր քու աճկը նրանց վրա քաղցր ըլի։ Գաբրիել Սունդուկյան
Թարգմանություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։