գուղձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡuʁd͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գուղձ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Եթե հնդեվրոպական * ghelg՛h- «գեղձ» ձևն սկզբնապես ունեցել է «գնդաձև բան, ուռուցք, այտուցք» իմաստը, ապա գուղձն բառը կարող է գալ * ghōlg՛h- տիպի ձայնադարձային ձևից։
Գոյական
- հողի կոշտ, կոշտ հողակտոր, հողակոշտ
- մի բուռ հող
Հոմանիշներ խմբագրել
- հողակոշտ, կունձղ, բունծ, կոշտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։