դագաղ
Հայերեն
վանկեր՝ դա·գաղ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *dhogu- (՞)՝ *dheguh- «այրել» արմատից. հմմտ. հունարեն τεφρα՝ «մոխիր, աճյուն», լատիներեն fuvilla «տաք մոխիր». դագաղ-ն սկզբնապես պիտի նշանակեր «աճյունի հետ կապված»։
Գոյական
- արկղ, որի մեջ դիակ են թաղում ◆ Մոմերով շրջապատված և պսակներով ծածկված դագաղի առջև կանգնած էին երեք եղբայները՝ երեք տարբեր խոհերով և զգացմունքներով։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ խմբագրել
Դիատուփ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։