Հայերեն

«դաժան» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•ժան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *dažan. հմմտ. պարսկերեն dažan:

Ածական

  1. բիրտ, վայրագ, անգութ ◆ Նստել էր էտ ընդարձակ երկրի մեծ ցարն անիրավ։ Ու իշխում էր սանձարձակ, որպես դաժան թշնամի։
  2. խիստ, սաստիկ, դժնդակ ◆ Միքայելի համար սկսվեցին ծանր, դաժան ժամեր (Շիրվանզադե)
  3. ծանր, անտանելի ◆ Բուքերին հաջորդում էին դաժան սառնամանիքները։ Ստեփան Զորյան
  4. դաժանություն՝ անգթություն արտահայտող ◆ Երևակայությունը վառվելով հադես բերավ…դաժան ու հոգետանջ պատկերներ։ (Միսաք Մեծարենց)
  5. չարախին, չար ◆ Մենք գնում էինք դաժան հրճվանքով, որով միայն որսի են գնում։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. բիրտ, վայրագ, անգութ, անողորմ, անողոք, անագորույն, անխիղճ, անսիրտ, անգթասիրտ, անաստված, ժանտ, դժնի, դժնյա, դժնդակ, վայրի, վայրենի, դաժանասիրտ, չարասիրտ, քարսիրտ, դառնամաղձ, դառնամաղձոտ, դառնասիրտ, դառնահոգի, դաժանագին, արյունարբու, արյունռուշտ, դաժանաբարո, վայրենաբարո, գազանաբարո, չարաբարո, չար, դժոխաբարո, դժնդակաբարո, օձաբարո, անբարիշտ, մոլագար, բարբարոս, բարբարոսական, վանդալ, վանդալական, դրակոնական, դրակոնյան, գազանաշունչ, գազանասիրտ, գազանակերպ, գազանամիտ, գազանաբնույթ, գազանային, դիվանային, (գրք․) անոպա, նեռ, ահեղ, (ժղ․) ժանտկեն, ժանգոտ, օձափոր, չարամհակ, (փխբ․) արյունոտ, գայլ, բորենի, աստծու կրակ, օձի փուշ, կաշի քերթող, աստծու երեսից ընկած (թափած), աստծու կրակ
  2. խիստ, անհամբույր, դառնահամբույր
  3. խոժոռ, խոլոր, երեսից որ ճանճ ընկնի՝ հազար կտոր կդառնա
  4. ծանր, դառն, անտանելի, զարհուրելի, սարսափելի, քստմնելի
  5. տե՛ս ցրտաշունչ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել