դաստուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դաս•տուր
դաստուր 1 խմբագրել
- Թբ Բրչ Շտխ Ար արձակուրդ ◆ Մեկ օր էլ, ամառվա դաստուր ժամանակին... ընկա էլի սարեսար։ (Խաչատուր Աբովյան)
- Արարատյան, Բորչալու, Կարին, Վան, Մոկս, Շատախ՝ թույլտվություն, իրավունք ◆ Հասօր տյու կյընա, վաղ էրի քյի՝ դաստուր: (Մարո Մուրադյան)
- Ուրմիա, Մուշ՝ կարգադրություն, հրաման
- Ուրմիա՝ պատվեր, խրատ
Արտահայտություններ խմբագրել
- դաստուր առնել - թույլտվություն ստանալ ◆ Աղջիկ դաստուր առից, գնաց ծովի կրաղ սեյր անիլու։ ՍԾ
- դաստուր լինել
- Շատախ՝ ազատ լինել ◆ Յոթ տարվան հետ իս էկա՝ չեկա՝ քի դաստուր ի իրիկ էրա։ Ահ
- Թբիլիսի՝ թույլատրելի, պատշաճ ◆ Համբուրիմ սիրով համբույր, վունցոր խեչին է դաստուր: (Սայաթ-Նովա)
- դաստուր տալ
- իրավունք՝ թույլտվություն տակ ◆ Նա չոքեց բիրդան, որ կես սհաթ էլա դաստուր տան նրան, իր մորը տեսնի ու մուրազն առնի։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Թամադա ջան, դուն ինձ դաստուր տվիր՝ մէ կենաց ասիմ։ (Գարեգին Սևունց)
- ազատել, արձակել ◆ Հիմի միթամ ուզում ին (ուսուցիչներից) վիցին դաստուր տան։ (Խաթաբալա)
- պատվիրել, հանձնարարել ◆ Դաստուր տվեց՝ թե ինչ անի։ Ժվ
դաստուր 2 խմբագրել
- գործ է ածվում կապակցության մեջ ◆ Դաստուր անել։ ◆ Երկու օր է երեխի ստամոքսը չի գործել, դաստուր արեք։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։