դատապարտել

Հայերեն

Բայ

• ՄՀԱ՝ [dɑtɑpɑɾˈtɛl]

վանկեր՝ դա·տա·պար·տել 

1. հանցավոր ճանաչելով մեղադրական վճիռ կայացնել, սահմանելով պատժաչափը (իրավ․) ◆ Դատարանը նրան դատապարտեց մեկ տարվա բանտարկության։ (Հրաչյա Քոչար)
2. դատապարտելի համարել, պախարակել, մեղադրել ◆ Դուք մի՛ դատապարտեք այդ աղջիկներին, այլ դատապարտեք ընտանեկան, թեկուզ և հասարակական այն պայմանները, որոնք մեջ մեծանում ե նրանք։ (Նար-Դոս)
3. ստիպել, հարկադրել (փխբ․) ◆ Չար վհումը կախորդել էր ինձ ո դատապարտել, որ ես ծերի կեպարանքով ապրեի անտառում։ Հովհաննես Թումանյան
4. որևէ վիճակի մատնել, ենթարկել (փխբ․) ◆ Ինքն իրան դատապարտել է անգործության։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

1. պարսավել, պախարակել, կշտամբել, դատափետել, եպերել (արևմտհ․), դսրովել, աքարտել, բասրել, ստգտանել, վնասապարտել, վճկնել (հզվդ․) (բրբ․)
2. ամբաստանել, մեղադրել, մեղապարտել, մեղ դնել
3. պատժել
4. դատել, պատժապարտել, վճիռ կայացնել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
դատապարտելի դատապարտելիորեն դատապարտելիություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ denounce, sentence, condemn հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ осуждать (ru) ‎(osuždatʹ), осудить (ru) ‎(osuditʹ), признавать (ru) ‎(priznavatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ դատապարտել Ենթակայական դերբայ դատապարտող Հարակատար դերբայ դատապարտած Համակատար դերբայ դատապարտելիս Անկատար դերբայ դատապարտում Վաղակատար դերբայ դատապարտել Ապակատար դերբայ դատապարտելու Ժխտական դերբայ դատապարտի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա դատապարտում եմ դատապարտում ես դատապարտում է դատապարտում ենք դատապարտում եք դատապարտում են Անկատար անցյալ դատապարտում էի դատապարտում էիր դատապարտում էր դատապարտում էինք դատապարտում էիք դատապարտում էին Ապակատար ներկա դատապարտելու եմ դատապարտելու ես դատապարտելու է դատապարտելու ենք դատապարտելու եք դատապարտելու են Ապակատար անցյալ դատապարտելու էի դատապարտելու էիր դատապարտելու էր դատապարտելու էինք դատապարտելու էիք դատապարտելու էին Վաղակատար ներկա դատապարտել եմ դատապարտել ես դատապարտել է դատապարտել ենք դատապարտել եք դատապարտել են Վաղակատար անցյալ դատապարտել էի դատապարտել էիր դատապարտել էր դատապարտել էինք դատապարտել էիք դատապարտել էին Անցյալ կատարյալ դատապարտեցի դատապարտեցիր դատապարտեց դատապարտեցինք դատապարտեցիք դատապարտեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի դատապարտեմ դատապարտես դատապարտի դատապարտենք դատապարտեք դատապարտեն Անցյալի ապառնի դատապարտեի դատապարտեիր դատապարտեր դատապարտեինք դատապարտեիք դատապարտեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կդատապարտեմ կդատապարտես կդատապարտի կդատապարտենք կդատապարտեք կդատապարտեն Անցյալի ապառնի կդատապարտեի կդատապարտեիր կդատապարտեր կդատապարտեինք կդատապարտեիք կդատապարտեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի դատապարտեմ պիտի դատապարտես պիտի դատապարտի պիտի դատապարտենք պիտի դատապարտեք պիտի դատապարտեն Անցյալի ապառնի պիտի դատապարտեի պիտի դատապարտեիր պիտի դատապարտեր պիտի դատապարտեինք պիտի դատապարտեիք պիտի դատապարտեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի դատապարտի՛ր դատապարտե՛ք

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։