դի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [di]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դի

վանկեր՝ դի 

դի1

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dhuīto-՝ *dhuēi- հիմքից, որ գալիս է *dheu- «անհետանալ, մեռնել» արմատից. հմմտ. հին իսլանդերեն dīth «վերջ, մահ» և հին անգլերեն dwīnan «հանել, անհետանալ», լիտվերեն dīsti «հանգչել, մարել»։

Գոյական

1. մեռածի մարմին, դիակ ◆ Սակայն անբախտ նրա դին Պապի կողքին չըդըրին Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

1. տե՛ս դիակ

Արտահայտություններ

ՈՒ արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	դի(ն)	դիեր(ը)
Սեռ.	դիու	դիերի
Տր.	դիու(ն)	դիերի(ն)
Հայց.	դի(ն)	դիեր(ը)
Բաց.	դիուց	դիերից
Գործ.	դիով	դիերով
Ներգ.	դիում	դիերում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ corpse բելառուսերեն ՝ труп (be) ‎(trup) գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ труп (ru) ‎(trup) վրացերեն՝ ուկրաիներեն՝ труп (uk) ‎(trup) ֆրանսերեն՝

դի2

Ստուգաբանություն

Պարսկերէն dih, dēh (գիւղ, երկիր, գաւառ, կողմ)։

Գոյական

1. (գվռ․) կողմ

Հոմանիշներ

1. դիհ, դեհ, տե՛ս կողմ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	դի(ը)	դիեր(ը)
Սեռ.	դիի	դիերի
Տր.	դիի(ն)	դիերի(ն)
Հայց.	դի(ը)	դիեր(ը)
Բաց.	դիից	դիերից
Գործ.	դիով	դիերով
Ներգ.	դիում	դիերում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ side, way գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сторона́ (ru) ‎(storoná) վրացերեն՝ ուկրաիներեն՝ сторона́ (uk) ‎(storoná), бік (uk) ‎(bik) ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։