Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւրաճկուն

վանկեր՝ դյու•րա•ճ(ը)•կուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. հեշտությամբ ճկվող, դյուրաթեք ◆ (Վարդան Վարագյանը) անընկճելի է, ճարպիկ է նա որպես դյուրաճկուն կատու։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել