Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)•ր(ը)խ•կոց 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. կարճ ու խուլ ձայն, որ լսվում Է երկու պինդ առարկաների (ոչ մետաղների) ընդհարվելուց՝ իրար բախվելուց◆ Հայկոն հեռացավ, ցախն ու փայտերը դրխկոցով թափեց հատակին։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
  2. բռունցքի հարված
  3. հրացանի կրակոցի ձայն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս թրխկոց
  2. տե՛ս կրակոց

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել