Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•ղան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Վերջածանցավոր բառ՝ եղ- և -ան։

Գոյական

  1. երկար փայտե կոթի վրա բնական կամ հագցրած 2-4 մատներով գյուղատնտեսական գործիք՝ հնձած խոտ՝ հացաբույս՝ դարման և այլն վերցնելու համար ◆ Ամեն մինը առած մի բան, որը ձեռին մի հրացան, որը եղան, ցաքատ կամ սուր։ Հովհաննես Թումանյան
  2. տե՛ս հեծանոց
  3. տե՛ս խրոց

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. (ժղ․)՝ խեչմայր, յուղոլե, հոսելի, հորսելի, հոսիչ, հոռսալա, վիլ, երկժանի, երկժանիք, երկմատ, երկմատնյա, երկմատանի, երկճյուղ, երկճյուղանի, երեքմատ, վեցմատնանի, վեցմատնե, վեցմատնի, քառեշ
  2. տե՛ս հեծանոց ◆ Մայրը եղանը (հեծանոցը) ձեռքին պտտում էր կալի շուրջը և շարունակ հասկերը հավաքում կալամեջ։ (Մուրացան)
  3. տե՛ս խրոց

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. եղանը ձեռքից չգցել - եղանով աշխատելուց չդադարել, շարունակ դաշտային աշխատանք կատարել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։