Հայերեն

վանկեր՝ եր-դում 

Ստուգաբանություն խմբագրել

բնիկ հնդեվրոպական՝ *urēdhu-` *uer- «հանդիսավորապես ասել, խոսել» արմատից. հմմտ. հունարեն βερυω «արտասանել», լատիներեն verbum, գոթերեն waúrd, պրուսերեն virds «բառ», այլև (*urēto >) ավեստերեն urvātg «սահմանում, պահանջ, պատվեր», հունարեն ρητον՝ «պայմանավորվածություն, պայման», հին սլավոներեն rota «երդում»

Գոյական

  1. հանդիսավոր հավաստում որևէ բանի՝ երդվողի համար սրբազան՝ նվիրական բան վկայակոչելով՝ հիշելով
  2. բանաձև, որ արտասանում են երդվելիս
  3. երդվելը, երդում տալը
  4. (պաշտանվ․) որևէ ծառայության անցնելու, որոշակի կարգավիճակ ստանալու ժամանակ տրվող պաշտոնական և հանդիսավոր խոստում, հավաստում
  5. (միգ․) ճշմարտությունն ասելու վերաբերյալ հանդիսավոր խոստում, որը սովորաբար ուժ է ստանում ինչ-որ բան որպես սրբություն (օրինակ՝ աստծուն կամ աստվածներին) դիտարկելու կամ ինչ-որ բան պատկառելու կապակցությամբ
  6. տե՛ս նաև վկա
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. ուխտ, խոստում
Արտահայտություններ խմբագրել
  1. երդման դրժում-տես երդմնազանցություն

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։