երկդիմություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾkdimutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկդիմութիւն

վանկեր՝ երկ•դի•մութ•յուն 

Ստուգաբանություն

հուն. amphilobia-երկիմաստություն, անապարզություն

Մակբայ

1. (ոճբ․) երևույթ, երբ շարահյուսական ոչ հստակ կառուցվածքի կամ այլ պատճառով խոսքը կամ արտահայտությունը հասկացվում է տարբեր իմաստներով, երկդիմի է
2. երկդիմի լինելը◆ Երկդիմությունը խանգարում է որոշակիությունը։
3. ◆ Ում ես սպասում Անահիտ-հարցրեց ոչ առանց երկդիմության խոռխոռունյաց Տիկինը։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

1. տե՛ս երկիմաստություն
2. տե՛ս կեղծավորություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ equivoke գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ экивок (ru) ‎(ekivok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։