Հայերեն

վանկեր՝ երկ•նա•հուն 

Ածական

  1. (նորբ․) դեպի երկինք հուն բացող՝ ձգվող, բարձրաբերձ ◆ Որ լեռները մեր ձիգ ու երկնահուն Դարերով չմնան անլեռնական։ Գ․Խաչատուր

Աղբյուրներ

խմբագրել