զիղճ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զիղճ
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ տգեղ ◆ Ամա թե աղջիկը զիղջ է, տերը թափե ու աստուձ ազատե։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Մոդը իսուն հոքի ավել լոտոի բոլորքը նստած ախչըկիրքը, կոսեիք իստակ մումեն շինած աթամորթիք էին.. Քանի սիրուն ու զիղջ նրանց մեջը, քանի խելոք ու հիմար։ (Գարեգին Սևունց)
- Ղարաբաղ՝ զզվանք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։