Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛkɔlɔɡjɑkɑn ɑʁɛti ɡɔˈti]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (բնապ․) ցամաքային կամ ջրային տարածք, որի սահմաններում նկատվում է բնության կրիտիկական վիճակի անցումը աղետալիի և մարդածին կամ բնական ազդեցության արդյունքում անհնար է արդարացված սոցիալական և տնտեսական զարգացում։


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։