Հայերեն

Գոյական


  • ՄՀԱ՝ [əndhɑnɾɑˈt͡sʰum]

վանկեր՝ ընդ•հան•րա•ցում 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. ընդհանրանալը, ընդհանրացվելը, ընդհանրացնելը
  2. (փիլ․) եզակիից ընդհանուրին, պակաս ընդհանուր գիտելիքից ավելի ընդհանուր գիտելիքին անցնելու տրամաբանական պրոցեսը, ինչպես նաև այդ պրոցեսի արդյունքը` ընդհանրացված հասկացություն, դատողություն, գիտություն, գիտության օրենք, տեսություն
  3. (տնտգ․) վիճակագրական կամ հավանական հիմնավորում, փաստերի երկու կամ ավելի համակցությունների միջև եղած կապի բնույթի հիմնավորում
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. տարածում
  2. հանրացում, հանրայնացում, համայնացում
  3. եզրակացություն
Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։