Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑkʰtʰɑˈkʰuɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թաք•թա•քուր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

Մակբայ

  1. թաքնվելով, պահվելով, գաղտնաբար ◆ Գնում էին գիշերով, իսկ ցերեկները ճանապարհից դուրս գալով հանգստանում էին թաքթաքուր տեղերում։ (Րաֆֆի) ◆ Կահերուն տակ թաքթաքուր ամեն վայրկյան մութն ավելի կը բարդի։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Պարզ հոգին ինչեր կծնի թաքթաքուր։ (Ռուբեն Սևակ)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել