թզենի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰzɛˈni]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թզ•են•ի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- թթազգիների ընտանիքին պատկանող ծառ, որի պտուղն է թուզը ◆ Տեղ - տեղ քմահաճ թզենին յուր մերկ արմատներով քարշ էր ընկած ժայռերի ծերպերից։ (Րաֆֆի) ◆ Եվ աղբյուրին քով ուլդ ինձի զոհ ըրեհ թզենիին շուքին տակ։ (Դանիել Վարուժան)
- (խոհր․) արևադարձային, մերձարևադարձային ծառաթուփ, աճում է նաև բարեխառն կլիմայական գոտում
Ածական
- թուզ տվող, թուզի ◆ Հագեր է վարդ ու սուտակ պատուհանի առջևի թզենի ծառն ընդարձակ։ (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- թզի (թթազգիների ընտանիքին պատկանող մերձարևադարձային ծառ, որի պտուղն է թուզը)
Արտահայտություններ խմբագրել
- թզենու տերև
- մերկ մարմնի քանդակների անանուն տեղերի վրա քանդակված կամ նկարված թզենու տերև
- անպատկառ՝ անազնիվ՝ նենգադավ արարքների կեղծավոր քողարկում
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։